Kinderen naar school gebracht, afwas gedaan, keuken schoon, met mijn
kersverse dochtertje gespeeld, gestofzuigd, stiekem een werkmailtje verzonden,
en ook nog even koffie gedronken met een boekje erbij. Ouderschapsverlof hell yeah!!!
Ondanks dat ik een leuke baan heb, denk ik dat ik wel een gelukkiger mens
kan worden van iets minder werken en wat meer tijd met de kinders doorbrengen.
Maar wij vaders hebben het maar zwaar, want we werken nauwelijks parttime. Dat
hebben moeders beter bekeken, die werken doorgaans wel parttime, tot groot
verdriet van de Neerlandse politici. Het is maar de vraag hoe lang dat nog
gedoogd wordt. Onder de vlag van vrouwenemancipatie en ‘economische afhankelijkheid’ worden die
aangespoord om toch vooral meer te gaan werken. Werkende mensen leveren immers
meer belasting op, vet goed voor de economie.
Maar is werken wel zo leuk dan? Een onderzoek onder meer dan 200 duizend
werknemers liet zien dan 40% van de mensen er niet tevreden mee is. Dat is wel
balen als je dat 40 uur in de week moet doen. Het probleem is niet de werkloze
mensen, waar dat werk zelf. Als dat belonend genoeg is van zichzelf, hoef je
mensen niet te stimuleren om dat te gaan doen. Lage arbeidsparticipatie is
vervelend als je heel graag wilt werken, maar geen enkel probleem als je
genoegen schept in andere dingen in het leven dan alleen werken voor geld.
Daar heb je je echter wel voor te verantwoorden, iemand die niet fulltime
werkt, is namelijk toch een ‘afhankelijk’ persoon. Ik verbaas mij over de
eenzijdige benadering. Ik pleit hierbij voor minder arbeidsparticipatie van
mannen, zodat ze meer tijd hebben voor bijvoorbeeld het gezin. Dat is naar mijn
idee ook vele malen effectiever om gelijkheid tussen mannen en vrouwen te
creƫren, dan vrouwen-quota stellen aan de top. Ik verwacht weinig bijval te
krijgen uit Den Haag, waar economische groei de enige maatstaf lijkt. Wist je
dat het goed voor de economie is, als er een ziekenhuis afbrand?
Ik zou graag leven op een plek waar economie iets is wat in dienst staat
van een gelukkig leven, in plaats van dat het leven in dienst staat van de
economie. Dat is in de kern een enorm
liberaal idee, maar gek genoeg zijn het vaak de liberale partijen waarbij dit
besef niet ingedaald is. De economie als een gouden kalf, waarvan we vergeten
zijn dat we het zelf geschapen hebben.